نور اهلبیت *علیهم السلام

محمّد(صلی الله علیه وآله و سلم) در جمع کودکان

محمّد(صلی الله علیه وآله و سلم) هنوز متولد نشده بود که پدرش عبدالله وفات کرد و در سن چهار یا شش سالگی (بنابرقول مشهور)، مادرش «آمنه» نیز وفات یافت.

فاطمه بنت اسد مادر امیرالمومنین (علیه السلام) می گوید: بعد از فوت عبدالمطلب، ابوطالب پدر امیرالمومنین (علیه السلام) محمّد را به خانه ما آورد ومن از او پذیرایی می کردم و او هم به من مادر می گفت. در خانه ما چند درخت خرما وجود داشت و آن فصل نیز، فصل رسیدن خرما بود. چهل کودک از همسالان آن حضرت هر روز برای جمع کردن رطب هائی که از درخت های خرما می ریخت به خانه ما می آمدند و رطب ها را از دست هم می ربودند ولی هرگز ندیدم که محمد خرما را از دست بچه های دیگر برباید.

هر روز، من یا خادمه ما قدری خرما برای آن حضرت جمع می کردیم و نگه می داشتم اتفاقاً یک روز که محمّد(صلی الله علیه وآله و سلم) در خواب بود هر دوی ما فراموش کردیم برای آن حضرت رطب جمع کنیم. کودکان آمدند و آنچه از درختان افتاده بود برچیدند و رفتند، من از خجالت و شرم خوابیدم و آستین خود را بر روی صورت کشیدم. محمّد(صلی الله علیه وآله و سلم) بیدار شد به سوی درختان رفت اما رطبی ندید و برگشت، خادمه ما از او عذر خواهی کرد که امروز فراموش کردیم اما بلافاصله دیدیم که محمّد(صلی الله علیه وآله و سلم) دوباره به طرف درختان خرما رفت و به یکی از آن درختان از آن درختان خطاب کرد که من گرسنه هستم. دیدیم که آن درخت شاخه خود را آنقدر پایین آورد تا نزدیک آن حضرت رسید و محمّد(صلی الله علیه وآله و سلم) هر چه می خواست از رطب میل فرمود. سپس درخت به جای اول خود بازگشت و ان حضرت نیز به طرف خانه برگشت.

فاطمه بنت اسد می گوید: من از دیدن این صحنه تعجب کردم در این هنگام، ابوطالب در زد و من برخلاف عادت دویدم و در را گشودم و انچه دیده بودم برای او نقل کردم. ابوطالب گفت: از دیدن این چیزهای عجیب از او تعجب نکن که او پیامبر خدا خواهد شد و از تو نیز فرزندی شبیه به او به دنیا می آید که وصی و وزیر او خواهد شد. و بیش از بیست سال از آن تاریخ نگذشت که حضرت علی ابن ابیطالب (علیه السلام) به دنیا آمد. از زمان کودکی رسول خدا(صلی الله علیه وآله و سلم) عجایب زیادی در تاریخ نقل شده است.1

1-راهنمای سعادت، ج4،ص19 به نقل از مصباح الحرمین،ص32.

کلمات کلیدی :